Burgemeester Liesbeth Verstreken houdt de toespraak voor het Feest van de Vlaamse Gemeenschap.

Beste bezoekers van de eerste parkavond van deze editie PARKPLEZIER, beste Vlaamse vrienden,

Inderdaad: vrijdagavond in juli daar hoort muziek in het park bij en zoals de vorige jaren is het de vzw VWALA die de organisatie ervan op zich heeft genomen ;  het programma ziet er aantrekkelijk uit en ik kijk dan ook uit naar leuke optredens de komende weken.

Dit jaar vieren wij de Vlaamse feestdag op de vrijdag vóór de officiële feestdag van 11 juli .

Het fijne is dat deze avond al in vele agenda’s staat en zo kan het feest van 'Vlaanderen feest' een feest zijn voor alle inwoners van Zoersel. En zo hoort het ook. Iedere Vlaming van welke politieke overtuiging ook, is welkom en in de eerste plaats is dit een feest.

Meer dan dat:  we vieren een volksfeest omdat we een volk zijn zoals overal ter wereld groepen van mensen zich verenigen en gemeenschappelijke waarden delen. Zo ontstaat verbondenheid door taal en door tradities. En die zijn telkens weer een goede reden om feest te vieren met al wie hier woont, komen wonen is, onze taal leert en door die kennis kan deelnemen aan het maatschappelijk leven.

We vieren een volksfeest omdat we een fier volk zijn en wij zijn ook een volk dat van gezelligheid houdt. Zeker op een avond als deze is het heerlijk samen aan tafel te zitten. De Vlaamse gastronomie van de Zeeuwse mosselcultuur te beleven. We genieten van de producten van de beste brouwers van de wereld en met nog wat meer klimaatverandering drinken we de komende jaren meer en meer wijn met een Vlaams etiket.

Wij mogen als Vlamingen bij het feesten niet vergeten dat heel wat mensen in de loop van de geschiedenis van Vlaanderen gestreden en vaak ook geleden hebben om erkenning te bekomen als Vlaming.

We moeten er blijven aan denken dat de wereld waarin wij nu leven er niet zomaar is. Die is er omdat mensen ervoor gewerkt en gevochten hebben.

De Nederlandse taal werd twee/drie generaties geleden nog geminacht. Ze was niet goed genoeg voor hoger onderwijs volgens de leider van vb de katholieke kerk. In het bedrijfsleven, bij de overheid en in het cultuurleven was het Frans de taal van de elite die neerkeek op wat Vlaams was. De encyclopedie van de Vlaamse Beweging is gedigitaliseerd en het verhaal van de Vlaamse beweging is zo ontsloten ook voor de jonge en komende generaties. Er kan gemakkelijk verder aan geschreven worden. Daar vind je een schat aan informatie over de weg die zoveel mannen en vrouwen gegaan zijn . En die geleid heeft tot een Vlaamse deelstaat die welvarend is, maar niet zonder uitdagingen op haar verdere pad.

Ik knoop aan bij een historisch feit :

Op 26 juni 2019 was het 70 jaar geleden dat vrouwen in België voor het eerst effectief hun stem uitbrachten bij de parlementsverkiezingen van 26 juni 1949. Dat was  30   jaar later dan het enkelvoudig stemrecht voor mannen.

Op 2 juli 2019 legde Liesbeth Homans, de eed af als minister-president van Vlaanderen, voor het eerst een vrouw. 

Als je het formeel bekijkt toch. In 1974 werd Rika De Backer de eerste minister voor Vlaamse Zaken. Ze was de voorzitter van het ministerieel comité voor Vlaamse aangelegenheden. En dat comité is de voorloper van de Vlaamse regering.

Ze was ook minister voor cultuur en zorgde voor de uitbouw van een groot netwerk van culturele centra. Op de architectuur en de programmatie valt vandaag de dag wel wat te zeggen maar daar wil ik het niet over hebben. Wel wil ik aanhalen dat door dat fundament te leggen , er een cultureel leven gegroeid is dat ons in andere landen en regio’s benijd wordt.

En lang daarvoor was er een andere vrouw Marie-Elisabeth Belpaire die een leven lang (1853-1948) geijverd heeft voor onder meer onderwijs in het Nederlands voor vrouwen in het bijzonder. Zij ging de strijd aan met gevestigde machtsbastions die de erkenning van de Vlaamse taal en de emancipatie van vrouwen in het literaire leven in de weg stonden. Natuurlijk zijn er vele andere, ik vermeld hen als vb

Is het gesubsidieerde cultuurleven te eenzijdig vandaag ? Mogelijk wel. Ik wil een lans breken voor blijvende ondersteuning ook aan de gemeenten om op cultuur te kunnen inzetten. Nauw daarmee verbonden is kwaliteitsvol onderwijs. Het is niet alleen een voorwaarde tot deelname aan een alsmaar meer technologische wereld. Om een menselijke samenleving te zijn moet onderwijs de vaardigheden bijbrengen om creativiteit en verbeelding bij mensen te ontlokken. Dat gaat om lezen en schrijven in de eerste plaats. Maar ook om kennen en de lat mag voldoende hoog.

Inkomsten dalen, uitgaven allerhande nemen exponentieel toe.

Het zou verkeerd zijn al te gemakkelijke oplossingen te kiezen en cultuur te verwaarlozen als beleidsdomein.  Vaak horen wij  dat cultuur in gemeenten als de onze vooral gemeenschapsvormend is. En dat moet het ook zijn, ongetwijfeld. Maar ik geloof dat cultuur ook moet kunnen blijven bijdragen aan de emancipatie van mens en gemeenschap. En dat is geen belegen zienswijze.

Muzikanten, schrijvers en dansers startten vaak in Vlaamse jeugdhuizen, het Vlaamse deeltijds kunstonderwijs of private initiatieven met ondersteuning van overheden. Ik geef als voorbeeld voor onze gemeente graag de verschillende initiatieven van burgers voor dans: Nikè, the sky is the limit, petit plié, danco movado. De gemeente ondersteunt die dynamiek vooral door infrastructuur: zalen en ruimten ter beschikking te stellen. En dat willen we blijven doen.

En ook popmuzikanten krijgen kansen in onze gemeente in de oefenruimte in vb jeugdhuis Joeniz, of op evenementen als Festihalle en de vele jeugdevenementen die onze jeugd zelf organiseert.

Jonge auteurs stellen hun werk voor in onze bib. Zo was er Zoerselaar Joris Peeters in april met zijn nieuwste roman Pasmunt , Tussendoor spelend als J.J. Peterson op akoestische gitaar; en een jaar eerder gaf Lenny Peeters (wat minder jong) een lezing over haar, met de Bronzen Uil bekroonde roman 'Dochter'. Ook de Zoerselse twintigers Lore Mutsaersen Jolien Schrijvers hebben net een roman kunnen uitbrengen. Ik mag aannemen dat ze hun eerste leeservaringen opdeden in onze bibs.

Ik wil onderstrepen dat goede bibliotheken onmisbaar zijn in onze gemeente.

Het was ook de visie van  de vroegere Minister van Binnenlandse Zaken Alphonse Vandenpeerenboom, die er al in 1862 voor pleitte om in elke gemeente een volksbibliotheek te voorzien.

Sommige mensen vragen zich af of de openbare bibliotheek in de hedendaagse, snel evoluerende kennismaatschappij nog wel nuttig is. Een pertinente vraag, ware het niet dat de technologische ontwikkelingen niet het einde van de bibliotheek betekenen, maar juist een nieuw begin inluiden. De geschiedenis leert immers dat bibliotheken, die tot de oudste instellingen van het land behoren, de grote maatschappelijke omwentelingen telkens moeiteloos hebben doorstaan.

Een laagdrempelige bibliotheek, aangepast aan de noden van alle gebruikers (ook van nieuwkomers, ouderen, en mensen met een beperking), is voor de lokale besturen een onmisbare partner in het realiseren van bepaalde maatschappelijke doelstellingen. Romans en andere literaire genres maken van de bib in de eerste plaats een cultuurtempel en die staat er voor iedereen. Anderstaligen en laaggeletterden kunnen zich er ongedwongen en op eigen ritme vertrouwd maken met de Nederlandse taal en de Vlaamse cultuur.

De bibliotheek is ook een kenniscentrum waarin bezoekers informatie in de eigen taal kunnen vinden. Door de alomtegenwoordigheid van het wereldwijde web is dat niet langer vanzelfsprekend. Daarom is voor de bibliotheek van vandaag ook de belangrijke rol van gids weggelegd, die mensen begeleidt in het zoeken naar betrouwbare informatie.

De openbare bibliotheek is als ontmoetingsplek ook een sociaal gebeuren. Mensen lezen er rustig een tijdschrift, een krant en komen in contact met andere bezoekers. Er is een leescafé en er ontstaan leesclubs en de ruimte wordt soms ingenomen voor activiteiten. In onze bibs tonen onze kinderen en jongeren heel regelmatig hun beeldende werken en geven ze voorstellingen voorbereid in de afdeling woord van onze academies. De bib draagt op die manier dus bij tot gemeenschapsvorming.

Daarnaast vervult de openbare bibliotheek ook een educatieve rol. Ze is een leeromgeving waar burgers met allerlei vragen terechtkunnen, waar zij zichzelf creatief kunnen ontplooien en waar de mogelijkheid tot zelfstudie wordt geboden. Schoolkinderen leren de bib kennen door regelmatige klasbezoeken. Vooral tijdens de examenperiodes biedt de bib ruimte aan blokkende studenten, ook in Zoersel. Ze vinden er de nodige stilte en stimuleren elkaar. Zien studeren, doet studeren.

Als cultuurflamingant wil ik dat in Vlaanderen duizend bloemen kunnen bloeien. En ik wil dat ook in onze gemeente op dit klein stukje grond kunnen laten doen. Opdat mensen vooruit kunnen komen en deel hebben aan het leven hier. Wees gerust, van die bloemen zijn er ook op het gebied van sport en alle andere menselijke activiteiten. Want tot slot is cultuur een begrip dat omvat al wat mensen doen omdat ze het waardevol vinden, omdat het een samenhangend geheel vormt vanuit gedeelde ideeën.

Dadelijk start hier de muziek in onze mooie Nederlandse taal die we delen met onze Noorderburen. Ik wens jullie er veel plezier met . Een fijne Vlaamse feestdag.